Delphi Camping
olieverf op doek (katoen)
80 × 100 cm
december 2018
Als het licht het duister verdrijft.
Dit schilderij heeft alles te maken met Αμφι, een eerder schilderij uit 2011. Zoals in Amfi is hier een van mijn dierbaarste plekjes weergegeven, en inmiddels ook dat van Liesbeth.
Tijdens de lente en zomer van 2018 was het zonder meer ons dierbaarste plekje omdat wij geen thuis meer hadden, en tijdelijk elders woonden of onderweg waren (D-HORTOP).
Reminiscenties:
- Aquarellen van Avgéris Kanátas.
- Tis agapis aimata (Odysseas Elytis/Mikis Theodorakis (tekst/muziek), hier uitgevoerd door Yannis Kotsiras)
» Lees meer
Ik zat, zoals Liesbeth in dit werk, vanaf mijn eerste bezoek in 1974 vaak en langdurig op de weergegeven plek te kijken, en wel het liefst bij zonsopgang. Ik las eens dat de cultus van de god Phoebus Apollo, de lichtende en inspirerende, hier ontstond. Ik citeer verder mijn tekst bij Αμφι:
Als de zon achter ons opkomt en de zonnestralen over de Parnassos prikken, dan verdrijft het licht het duister.
Eerst ligt het gebergte aan de overkant evenals het dal van de Pleistos voor ons in de ochtendschemer. Dan trekken de schaduwen zich in hoog tempo terug, in onze richting, het licht snelt als het ware naar ons toe. In het dal lichten de kruinen van de duizenden olijfbomen zilverig groen op, steeds dichterbij. In Chrisso beneden ons bloeit het wit van de muren en oranje van de daken op. De belhamels van de geiten echoën over de kale helling en de krekels beginnen hun concert.
» Lees minder