Αμφι / Amfi
olieverf op doek (linnen)
2 × 100 × 100 cm
mei 2011
De titel Αμφι is een woord dat zowel ‘dubbel’ als ‘rondom’ betekent. Het leek mij een mooi uitgangspunt omdat het de vraag opwerpt: Hoe kan dubbel en rondom één begrip zijn?
Peinzend over deze interpretatie van αμφι, en, meer in het algemeen, over de schijnbaar verborgen samenhang der dingen, hoor ik mijzelf denken: stel je eens voor dat . . .
Reminiscenties:
Dankbare en respectvolle herinnering aan:
- Gesprekken met Martien van Pinksteren
- Aquarellen van Avgéris Kanátas
- Uit het concert programma voor Hongarije zomer 2011:
» Lees meer
Opgeteld vele uren, vanaf mijn eerste bezoek in 1974, heb ik op de weergegeven plek zitten kijken. Ik zat daar bij zonsondergang, zelfs ’s nachts maar het liefst en vooral bij zonsopgang. Ik las eens dat de cultus van de god Phoebus Apollo, de lichtende en inspirerende, hier ontstond.
Deze dubbele voorstelling suggereert dat schijnbaar van elkaar verschillende begrippen samenvallen; niet alleen dubbel en rondom maar ook tijd en ruimte, overzicht met doorzicht, globaal en gedetailleerd . . .
Als de zon achter ons opkomt en de zonnestralen over de Parnassos prikken, dan verdrijft het licht het duister.
Eerst ligt het gebergte aan de overkant evenals het dal van de Pleistos voor ons in de ochtendschemer. Dan trekken de schaduwen zich in hoog tempo terug, in onze richting, het licht snelt als het ware naar ons toe. In het dal lichten de kruinen van de duizenden olijfbomen zilverig groen op, steeds dichterbij. In Chrisso beneden ons bloeit het wit van de muren en oranje van de daken op. De belhamels van de geiten echoën over de kale helling en de krekels beginnen hun concert.
Het schilderij geeft vooral uiting aan een gevoel van heimwee naar zowel de plaats als het verleden.
» Lees minder