Δρόμος / Drómos (‘weg’)
een landschapsfantasie
olieverf op doek (linnen)
90 × 120 cm
december 1979
Of het nu komt door de Grieken, hun eeuwenlange geschiedenis en de betekenis daarvan, hun vriendelijke gastvrijheid, de muziek of het eten? Allemaal waar maar . . . zeker is ook het landschap voor mij een weergaloze trekpleister.
Reminiscentie:
- Ο Μύθος ‘Het verhaal’ (ik vertel je een verhaal) (Manos Hadjidakis / Nana Mouskouri)
» Lees meer
De kudde, zoals men plotseling onderweg kan ontmoeten. Zo’n eenzame man uren verwijderd van de bewoonde wereld, alleen met zijn hond en de geiten, de geur ervan vermengd met die van de kruiden op de hellingen. Ik verplaatste mij in gedachten wel eens in zo iemand. Een fantasie als reactie op . . . natuurlijk.
De opkomende zon verdrijft de ochtendnevels, voordat hij brandend heet de bergen en vlakte schroeit. De weg slingert langs de bergflanken, de loop van een riviertje volgend diep beneden.
Een antiek theater, zomaar ergens, door een olijfboomgaard overwoekerd deels uitgegraven. Een middeleeuwse Frankenburcht (Kastro) uit de tijd van de kruisvaarders, schijnbaar achteloos en nauwelijks aanwezig nog, maar altijd strategisch gelegen op een heuveltop uitziend over de baai. Een inham van de zee, die in Griekenland nooit ver verwijderd is.
Het stadje waar, onzichtbaar vanaf deze afstand, vast en zeker aan de kade het allemaal te vinden zal zijn vanavond; het overluifelde caféterras, de geur van souvlakia, een taverna, flanerende vrouwen en meisjes en flarden muziek van de ‘rinkeltremolerende’ bouzouki . . . HELLAS.
» Lees minder