Ορχήστρα / Orchéstra
olieverf op doek (linnen)
120 × 150 cm
mei 1982
Orkest, oorspronkelijk ‘dansplaats’; plek om een rij te vormen voor de dans. Het begrip ‘dans’ heeft hier een bredere betekenis (bijvoorbeeld een krijgsdans) dan zoals wij het tegenwoordig interpreteren. Wie doet er mee, in overdrachtelijke zin? Wie springt terecht in de rij, of juist er uit, als het er op aan komt, en wie krijgt achteraf gelijk; anders gesteld, wie krijgt de eer? Heroïsme in het spanningsveld van de drijfveren arrogantie versus empathie. Dankbare thematiek vergezeld van heftige emoties soms, ook in de muziek.
Reminiscenties:
- Warme gedachten aan medemuzikanten van toen, en van nu
- Eroïca (Beethoven)
- Bergson’s filosofie
» Lees meer
Muziek als overdraagbaar medium speelt zich af in de tijd. De tijd is keurig daartoe ingedeeld in nootlengten, maten, zinnen, thema’s en delen van bijvoorbeeld een symfonie. Muziek is aldus beschouwd een architectonische opzet in de tijd in plaats van in de ruimte, en in feite eveneens wiskundig opgebouwd. Op zichzelf kan dat alleen al als schoonheid worden ervaren.
Muzikale emotie, de zin van muziek dunkt mij, kan ook schuilen in één enkele toon. Een hele symfonie anderzijds kan ons als één ademtocht bijblijven. Die kostbare kwalitatieve beleving is daarmee volkomen weg uit deze meetbare tijd, wordt ‘duur’ (vrij naar Bergson). Zo’n beleving onder de muzikanten samen, het orkest, is hier weergegeven als een haard vanwaar de warmte en het licht uitstraalt. Als het een beetje meezit ook voelbaar bij het hier onzichtbare publiek.
» Lees minder