september 2011
Over mijzelf en mijn schilderijen
Mijn schilderwerk is eigenlijk altijd mijn antwoord op de vraag: ‘Hoe zit het eigenlijk?’ Ik ben telkens vreselijk benieuwd naar het resultaat van het geheel en de details; en niet zelden roept het schilderij zelf deze op, waardoor het soms zelfs een totaal andere wending krijgt.
Olieverf is voor mij een geschikt medium omdat de droogtijd enerzijds ruimte voor correctie biedt, anderzijds enige zorgvuldigheid met betrekking tot de volgorde vereist. Het schilderwerk duurt meestal maanden. Weken tevoren al ben ik bezig met een idee, met schetsen, en met de uiteindelijke opzet.
Tot 1984 waren mijn favorieten beurtelings Rembrandt, Vermeer and Claude le Lorrain. De laatste tijd ben ik meer en meer onder de indruk van de Prerafaëlieten en ook van moderne realisten.
» Lees meer
Ik ben geboren op 10 juni 1945 te Asten, mijn ouders waren Theodorus (Dorus) Fransen en Maria van Oeffelt.
Ik heb na de middelbare school en de hogere textielschool veertig jaar in de textielindustrie gewerkt, en meestal met enthousiasme; ‘Kwaliteit is mijn ding’. Ik kijk met plezier op die tijd terug. Sinds 2007 ben ik met pensioen.
Mijn liefhebberijen zijn, naast dat textielvak, het musiceren en het tekenen/schilderen. Er is steeds sprake van eenzelfde soort ‘verweven’ verbeelding. Muziek en tekenen zijn begonnen tijdens mijn lagere-schooltijd, in het schilderen ben ik autodidact.
De belangstelling voor muziek komt rechtstreeks voort uit het aanstekelijk enthousiasme van mijn vader. De hoorn werd mijn grote passie; ‘hoornist als alter ego’, kan ik wel stellen. Ik vind dat dit koper (oorspronkelijk hoorn!) met zijn huidige rijke vorm en grootse klank naast extrovert ook uitgesproken introvert kan zijn, met een altijd romantisch timbre; ‘Das Waldhorn ist die Seele des Orchesters,’ zei Robert Schumann.
Muziek werkt voor mij als een beeldende inspiratiebron voor onderwerp, inhoud en emotie, maar ook met betrekking tot het handwerk; schilderen is zoals ik mij componeren voorstel – noot voor noot, maat voor maat, zorgvuldig passend in een frase.
Dit brengt mij op de onderwerpen van mijn schilderijen; vaak speelt Griekenland een rol. Ik heb geen klassieke achtergrond. De belangstelling voor de Oudheid echter was er vanaf de eerste geschiedenisles. Met name de Grieken en Romeinen boeien mij nog steeds. Het accent is echter in de loop der jaren verschoven van de oorlogvoering, via de kunstuitingen, naar de filosofie. Hoewel ik het Grieks niet machtig ben, gebruik ik het wel in mijn beschrijvingen. Naast het feit dat ik het schrift al mooi vind, ontstaan deze vaak door het nadenken en lezen over oorsprong, samenhang en zin.
» Lees minder